De afgelopen 2 dagen in puerto viejo waren top! Leuke mensen/goede sfeer, heerlijk eten en goed weer! Dat laatste daar hebben we echt geluk mee gehad. De afgelopen 10 dagen was hier namelijk alleen wind en regen. Daarvoor ook dikke storm geweest, dus het is ons blijkbaar allemaal gegund ;-)

Puerto viejo is net 'little jamaica'. Veel rasta's, overal klinkt reggaemuziek en zie je vlaggen, t-shirts van Bob Marley en ruik je de bekende geuren uit onze coffeeshops ;-) de mensen praten hier ook met een Jamaicaans accentje (jàh màhn)

De reis er naartoe heeft 14 uur in totaal geduurd en de olifantenpoot'n komen weer aardig id buurt. Tijdens deze bus-boot-bus-bus-tour hebben we andere mensen, andere landschappen en ander klimaat gezien. Het laat zien hoe veelzijdig Costa rica is en voor iedereen een aanrader, er is voor ieder wat wils hier.

Uiteraard hebben we weer een dagje strand gepakt. Ook al waren de weersvoorspellingen goed, je weet het hier nooit...het kan ineens omslaan en we willen natuurlijk niet ons bruine kleurtje in de laatste dagen verliezen en bleek terugkomen ;-)

'S avonds eten we bij flip flop. Toepasselijk, aangezien we 5,5 week hier alleen maar op hebben gelopen. Daarnaast zit deze tent al 2 avonden hartstikke vol, dus het eten is hier vast goed. Flipflop blijkt van een deutsche eigenaresse te zijn en nadat we dat in de gaten hebben, merken we op dat de hele toko vol zit met Duitsers. In Costa rica (en Cuba) veel Duitsers. Bij onze bestelling 'indonesian curry' vraagt de eigenaresse of we uit Nederland komen? Het schijnt dus dat vrijwel alle Nederlanders voor de Indonesian curry gaan...nadat ze ons van de curry vertelde werden we natuurlijk nieuwsgierig naar wat de rest van de toko (de Duitsers) op hun bord hadden liggen...spaghetti.

De laatste dag vroeg op om een fiets te huren. Om 8 uur is nog alles dicht en lijkt het hier rond 9 pas op gang te komen. Gelukkig is een verse bakker wel open, dus eerst wat lekkere broodjes scoren. We fietsen door naar het Jaguar Rescue Centre. Dit opvangcentrum voor gewonde en ouderloze dieren is maar 2 uurtjes per dag open voor bezoekers en is een compleet vrijwillige organisatie. Al het geld gaat naar de dieren die het hard nodig hebben. Met een gids lopen we door het park heen en zien we allerlei Costa ricaanse diertjes. Het park heeft een aantal hectare regenwoud opgekocht en probeert zoveel mogelijk alle dieren weer zelfredzaam te maken.

Een geslaagd bezoekje en zo blij dat we zijn. fietsen we door naar Manzanillo (zo'n 11km) en worden we meerdere malen onderweg verblijdt met wilde aapjes en ook een luiaard!! Heel hoog id boom, ondersteboven...te chillen ?? Bijna aangekomen in Manzanillo horen we een luidt gebrul...hetzelfde gebrul dat we hoorde in manuel antonio en waarvan Ramona dacht dat het een Jaguar was....geen Jaguar, het is de brulaap ??

Manzanillo is een rustig dorpje met dus een rustig strandje. Even de zee in voor verkoeling, want tering wat was het heet! Op de terugweg zoeken we een eettentje. Na die eindelijk gevonden te hebben bestellen we met een rode kop een ijskoude cola (waar de druppels van de warmte op het flesje komen te liggen zeg maar...net als id reclame...even voor de beeldvorming ????). De bleke man met rode oogjes vraagt ons hoe het gaat...goed, met jou? 'Very good, living tha koed life'. Op de achtergrond klinkt heerlijke reggaemuziek...zonnetje...jointje... nou ja, niet voor ons maar voor hem dan ?? We bestellen ook wat te eten...het duurt even...maar dan heb je wat! Op het moment dat we willen aanvallen, komt de vrouw van de eigenaar aan onze tafel staan...ze heeft muffins gemaakt en vraagt of we wat willen kopen met een zenuwachtig lachje..Ehh...Maybe after we finish this..en wijzen naar ons bord. 'Yeah' zegt ze, if you like I will sell someTIENG at tha beach you know...I just lookIENG if someone wants happycake...gevolgd door een zenuwachtig lachje. De rest van de gasten slaat ze over...wij voldoen ah plaatje hier om Ad spacecake, oftewel de reggaemuffin te gaan ??

Na de lunch ook hier een stukje strand meepakken, Punta Uva...ieder strand is telkens anders en heeft zijn eigen charme..en ja hoor...voor suuze eindelijke de liggende palmboom. Fotoshootje en na wat zonnestralen en een duik, weer richting de fiets om richting puerto viejo te gaan. We hebben geluk...Suus heeft wat in haar flipper (voet), dus moeten even stoppen. Moon kijkt wat rond en ein-de-lijk! Een papegaai! ?? Die hadden we nog niet gezien CHECK. Op de terugweg komen we weer langs de luiaard (slaapt 18 uur per dag en gaat 1 x per week naar beneden om te poepen)...dus was niet zo gek dat hij er nog hing...nog meer apen en ineens??? Ahhhhh....slanggggg!!! Er stak een dunne groene slang over, waar Suus nog net het puntje van de achterkant raakt...er overheen fietst dus. Suus haar benen half over het stuur van schrik...en de slang ging ook als een speer van de schrik: aaaaaah....mens-fiets-wiel!! Nog maar net vd schrik bekomen: Toekan!!! Langs de weg ons rustig aan te gapen...het is de kleinste in zijn soort, echt schattig! Bijna in het dorpje aangekomen vliegt er nog een papegaai voorbij. Kortom: hele leuke dagen hier gehad en mocht je ooit naar Costa rica gaan en je bent v plan langs de Caribische kust te reizen, is een bezoekje aan puerto viejo zeker de moeite waard.

We boeken onze volgende en laatste stop, net over de grens: bocas del toro...oftewel: Panama (Sorry mam)