Een kort ritje van Jacó bracht ons in Quepos. Met dit x even wat meer gemak zoals ramen, airco en een zwembad. Het 4-sterrenhotel was de enige vrije optie in de omgeving dus 'noodgewongen' de extra comfort ;-) wel fijn! Het stadje opzich had ook weinig te bieden, dus wel lekker om een dagje te plonsen. Vanaf hier wel een prachtige zonsondergang weer gezien onder genot van lekkere sundea ijsjes van Pops.

De avond, moe en daardoor melig als de pest, hebben we bij een soda gegeten waar het al redelijk vol zat (met hoe kan het ook anders Amerikanen). Twee tafeltjes waren bezet door nerdies uit een koor, die hier vrijwillig muziekles gaven op scholen en optredens deden in het land. Na de slappe lach te hebben gehad om de menukaarten hier, die vol spelfouten zit in de vertaling. Zo hebben ze de 'Gordon Bleu', 'Rice witch meat' en een 'Beesteak'. Het grappigste hieraan is dat er op de ene plek wel 'with/seafood/pork' staat en op de andere plek 'witch/scafood/porl'. Maar de Gordon Bleu was wel het hoogtepunt... Nouja je had er bij moeten zijn denk ik ;-)

Na dit vertier, eindelijk even eten. Opeens merkt Ramoon op dat één van de dikke jongens met bril, vet haar en puist van het koor een enorm beest op z'n rug heeft zitten. Waardoor huppa de slappe lach weer terug is. Half stikkend probeert ze te zeggen "señor...you've got a bug on your back". Waardoor de jongen in een freeze-houding op z'n rug probeert te kijken (terwijl de andere jongens van hun stoel springen) en paniekerig reageert "Oh my god dude, it's so big, get it off me!!!". Gevolg: nog meer lachen, tranen met tuiten... Achteraf zei de jongen, die nog aan t bijkomen was "it wasn't a bug, it was a beatle". Waarbij een meisje van het koor haar tanden bloot lacht naar Ramoon en laat zien dat ze 1 tand mist. Hilarisch en vermakelijk schouwspel voor ons dus tijdens het eten. Had je ook bij moeten zijn ;-)

De volgende ochtend gaan we vroeg op pad om naar het Manuel Antonio park te gaan, waar we hopen nog meer gekke beestjes te spotten! Vooraf kon je aangeven of je een gids wilde of niet. Maar blijkbaar geeft het hebben van een gids je later voorrang bij alles wat er in het park te zien is. Onzin natuurlijk, wij hebben ook gewoon entree betaald. De gidsen waren verre van vriendelijk en gingen gewoon zonder pardon voor je staan zodat 'zijn amigo's' alles goed konden bekijken... Anyway, wij hadden alle tijd in tegenstelling tot de gidsen die de groepen door het park heen loodsten (hoe sneller, de beter, zodat ie weer een nieuwe groep kon paaien), en dus konden we gerust f wachten tot de mensenmassa weg was. Een beetje een nadeel dus van het park, het vele toerisme icm de commerciële gidsen die niet bij het park zelf hoorden. En letterlijk aapjes kijken: de groepen mensen om 1 telescoop. Maarrr.. We hebben heel wat beestjes gezien! (gewoon de mensenmassa + gids volgen ;-)) De grappige luiaards, aapjes, een dodelijke gecamoufleerde slang, vleermuis, Woody woodpecker, heel veel vlinders, wasberenfamilies, kolibries, een aparte aapachtige (geen idee vd naam) en heel veel killerbees nesten. Ramoon denkt ook een Jaguar te hebben gehoord (wat hoor ik?!). Maar dat zullen we nooit weten haha! Het park had verschillende routes waarbij je een aantal keer prachtige witte stranden bereikte. Overall een aanrader om te bezoeken!

Quepos had ons verder weinig te bieden, behalve het heerlijke uitzicht op zee tijdens het ontbijt. Om 5 uur de volgende ochtend hebben we dan ook de bus gepakt om door te reizen naar de streek Nicoya, aan de andere kant van het water, naar het plekje Montezuma.