Dat het gezellig was geweest in Trinidad merkten we de volgende dag en dus maar een wandeling gemaakt in Topes de Collantes met Tries en Kees. Vanaf daar, in de bergen, een super uitzicht over een gedeelte Cuba en z'n eilandjes. Hoogtepuntje was toch wel de kolibrie (en vele andere mooie vogeltjes) die we gespot hebben, wauw! Daarna zijn we doorgereden met de auto naar Remedios, waar een 'feestweek' aan de gang is. Het feest heet Las Parrandas, soort carnaval, en wordt eenmaal per jaar gevierd. Ah, feels like home met onze feestweek in Niekerk. "Welkom op het allermooiste feestje van het dorp, welkom in de feesttenttt"

Alle locals waren netjes gekleed en helemaal in hun sas met het opbouwen van 2 grote decorstukken. Het hele dorp was dan ook uitgelopen om te kijken hoe men met een kraan de stukken in elkaar zetten. Natuurlijk een hele happening voor de Cubanen die verder weinig doen op een dag behalve aan straat hangen en mensen kijken.

Op straat vond je allemaal eettentjes en kraampjes en de muziek was luid aanwezig! Na een hapje op straat en een rummetje in het park ging het lampje uit na een kort stapnachtje in Trinidad. Helaas sliepen we dichter bij het plein dan verwacht en leek het alsof we met ons bedje op het podium stonden, zo hard dreunde de muziek tot een uurtje of 4 door ons lichaam. Kortom, weer een gebroken nacht en niet voor herhaling vatbaar gezien het festijn dat nog wel een week zal duren. We besluiten dan ook door te rijden naar een eilandje met spierwit strand aan de Caribische zee; Cayo las Brujas (eiland van de heksen). De eilandjes zijn alleen bereikbaar voor toeristen en worden dan ook streng bewaakt door het leger. Daar hebben we een bungalow met oceanview; dat is nog eens wakker worden! Even een luilekkerdagje aan het strand en in de jacuzzi. Ahhh vakantie :-)

Ook de volgende ochtend pakken we nog een paar uurtjes zon, zee en strand. De eerste kleur begint te komen, toch ff jullie lekker maken wanneer we terug komen ;-) Waarna we doorrijden via Santa Clara naar Havana wat zo'n 5 uur rijden is. De stop onderweg in Santa Clara is bij het grote revolutie monument van Che Guevara. Een hele indrukwekkende plek met inspirerende teksten en spreuken van Che en Fidel Castro, en een heel groot standbeeld van Che. Even wat toeristische kiekjes en achtergrond geschiedenis van Kees over de woorden en visie van deze 2 legendes/helden van Cuba en door. Er wordt hier zelfs gevoetbald op de rotondes, geinig beeld! De snelweg heeft ook weer een hele eigen werking hier; driebaanswegen (met evenveel gaten en hobbels als de lokale wegen) maar dan mét tegenliggend verkeer (zonder verlichting aan de weg). Dus de middelste baan is voor beide richtingen de plek om in te halen...spannend! ;-) de wegen zijn rustig en je ziet voornamelijk de vrachtwagens/trucks (gevuld met mensen) die fungeren als bus, lifters óp de weg en traagrijdende old-timers. De old-timers blijven zo fijn om te zien, vervelen nooit!!

Soms rijden we verkeerd omdat het met onverlichte wegen lastig te zien is welke afslag (lees: zandige hobbelweg) je moet nemen. Ipv 'over 300 meter afslag havanna' krijg je een bordje te zien dan je de vorige afslag er af had moeten gaan, heel logisch :-) wanneer we 1 iemand de weg vragen staan er direct 4 behulpzame mannen erachter om de voorste man aan te vullen (of eigenlijk hetzelfde uit te leggen, maar die willen ook heeeel graag de weg aan ons wijzen. De Cubanen zijn erg behulpzaam, wat we in NL denken we al heel snel als bemoeierig zullen zien. Om nog een voorbeeld te geven: wanneer de Cubanen je met een kaart zien staan en ze merken dat op (geen ontkomen aan eigenlijk), vragen ze direct wat je zoekt en lopen ze tot aan de plaats van bestemming (soms 15 minuten lopen) mee. Nog een voorbeeld: In NL zie je soms een auto staan waarvan ze het licht vergeten uit zijn te doen. Ik hoor het mezelf zeggen: die kan morgen niet weg, want z'n accu is leeg. In Cuba zullen ze er met elkaar net zo lang achter komen van wie de auto is, die persoon waarschuwen zodat ze de volgende ochtend niet in de problemen komen. De mensen hebben hier niets anders te doen, dus zijn heel nieuwsgierig, gek op roddels en willen overal mee helpen.

Rond 22 uur rijden we een verlichte weg op, de Malecón, aan de kust met indrukwekkend hoge gebouwen die we al een tijdje niet meer gezien hadden. Een beetje vreemde gewaarwording. Met open mond rijden we de stad Havana binnen en al snel merken we dat ook deze stad weer een heel ander Cuba zal gaan laten zien! To be continued...